اثر دوزهای درمانی متفاوت ایبوپروفن بر فعالیت آنزیم آدنوزین دآمیناز در دماهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک

  سابقه و هدف: آدنوزین دآمیناز ( Adenosine deaminase, ADA ) یک آنزیم کاتابولیک پورین می‌باشد که آدنوزین و '2- داکسی آدنوزین را به‌طور برگشت‌ناپذیر دآمینه می‌کند. ADA در رشد سیستم ایمنی دخالت داشته در فرایند التهاب نیز درگیر است. در این پژوهش اثر تقویت‌کنندگی سه دوز متفاوت ایبوپروفن به عنوان یکی از داروهای ضد التهاب بر فعالیت این آنزیم در دماهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک بررسی شده است.   مواد و روش ‌ ها: فعالیت آدنوزین دآمیناز در دو دمای 37 و 42 درجه در حضور و عدم حضور دارو از طریق اسپکترومتری در طول موج nm 265 سنجش شد.   یافته ‌ ها: دوز بالا و پایین ایبوپروفن در دمای 37 درجه اثر فعال‌کنندگی بر آنزیم داشته، حساسیت آنزیم به اثر سوبسترا را تعدیل می‌کند. هم‌چنین از یک طرف اثر ضد التهابی آدنوزین با کاهش غلظت آن را کاهش داده و از طرف دیگر بر سیستم ایمنی اثر مثبتی را اعمال می‌کند. دمای 42 درجه اثر تقویت فعالیت آنزیم توسط ایبوپروفن را کاهش داده و ایبوپروفن در این دما اثر دما بر وابستگی فعالیت آنزیم به سوبسترایش را نیز تعدیل می‌کند. اثرات ایبوپروفن بر سیستم ایمنی و ضد التهاب بودن آدنوزین در 42 درجه کم‌تر است.   نتیجه ‌ گیری: ایبوپروفن یک فعال‌کننده قطعی برای آدنوزین دآمیناز بوده در نتیجه برای شرایط نقص ایمنی می‌تواند مفید باشد. این دارو با توجه به فقدان فعال‌کننده تاکنون برای این آنزیم اهمیت دارد. ایبوپروفن اثر ضد التهابی آدنوزین را کم‌رنگ می‌کند.آزمایشات in vivo در مطالعات بعدی مورد نیاز است.